تو بامنی زمانه با من است
تو بامنی زمانه با من است پارلای گلم
وارد 35 امین هفته داشتنت شده ام. هفته بیشتر فدای لگدهایت شدن، روزهای بیشتر همدمم شدنت، ساعتهای نوشانوش نشانه های حضورت، لحظه های سنگین با هم قدم زدن هایمان
چطور دلم برای این دقایق تنگ نشود؟
این روزها دغدغه هایی داریم از جنس دنیایی که صبورانه در سپری شدنش همراهی ام می کنی.
مثل بکرترین و دل انگیز ترین شعرهای یک شاعر نه تنها فرزندم ، که رفیق روزهای سخت منی گوهر درخشانم.
تنگی جانم را تاب بیاور رفیق، که چیزی نمانده است به بال گشودنت و چیزی نمانده است از این فصل بگذریم!
هرچه نیاز داری جمع کن پربار و پر توان وارد ماه نهم شویم.
راستی برای دفاع 8 روز دیگر آماده ای پروفسور متفکرم؟
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی
